Diagnoza
Zasady diagnozy
Rozpoznanie objawów, przyczyn i skutków Państwa doświadczeń wymaga czasu i zastosowania odpowiednich narzędzi. W poznawaniu drugiego człowieka kierujemy się następującymi zasadami:
- ZASADA HOLIZMU – staramy się poznać drugiego człowieka CAŁOŚCIOWO, w różnych sferach: poznawczej, emocjonalnej, osobowości, rodzinnej, fizycznej, społecznej. Dlatego zazwyczaj stosujemy kilka narzędzi diagnostycznych, oprócz WYWIADU (który jest podstawą) stosujemy TESTY, KWESTIONARIUSZE, SKALE
- ZASADA AUTONOMII – to Ty wiesz o sobie najwięcej i to Ty jesteś źródłem wiedzy o sobie samym , poznajemy Cię na tyle, ile chcesz, abyśmy Cię poznali. Nie jesteś tylko obiektem diagnozy, „przypadkiem” – jesteś współtwórcą, osobą aktywną w procesie diagnostycznym
- ZASADA DIAGNOZY POZYTYWNEJ – nie skupiamy się tylko na deficytach, brakach, trudnościach, szukamy Twoich MOCnych stron, zasobów, na których wspólnie zbudujemy rozwiązanie problemu
- ZASADA RÓŻNYCH PERSPEKTYW – jest ważna szczególnie przy diagnozie dzieci i młodzieży. Staramy się uzyskać informacje zarówno od osoby poznawanej (np. dziecka), jak i od osób z otoczenia (rodziców, rodzeństwa, jeśli to możliwe od nauczycieli), poprzez arkusz samooceny, ale też poprzez obserwację.
Dobra diagnoza wymaga min. 3 spotkań. Wiedząc jak ważne jest dla Państwa trafne rozpoznanie i jednocześnie jak skomplikowany jest człowiek, staramy się nie stawiać pochopnych diagnoz. W każdym naszym działaniu kierujemy się ETYCZNYM KODEKSEM PSYCHOLOGA, ZASADĄ POUFNOŚCI oraz ZAANGAŻOWANIEM, EMPATIĄ I AUTENTYCZNOŚCIĄ.
Obszary diagnozy – co rozpoznajemy?
Przeprowadzamy diagnozę:
Artykuł ukazujący przykładowy sposób prowadzenia diagnozy przez dr Maję Łoś w wymiarze pozytywnym:
Łoś M., (2011) Diagnoza pozytywna. Studium indywidualnego przypadku osoby odpornej, W: W. Junik (red.), Resilience. Teoria-badania-praktyka, Warszawa: Wydawnictwo PARPAMEDIA.